منوی دسته بندی

تاثیر آمادگی جسمانی بر یادگیری و سلامت دانش آموزان

در این پژوهش به موضوع تاثیر آمادگی جسمانی بر یادگیری و سلامت دانش آموزان خواهیم پرداخت. با حذف زنگ‌ ورزش در مدارس دیگر نظارتی‌ بر آمادگی‌ جسمانی‌ دانش‌ آموزان نیست‌ و کنترل و پیشگیری‌ نمی‌ شود، در نهایت‌ بیشتر استعدادها نهفته‌ باقی‌ خواهند ماند.

تحقیقاتی‌ که‌ در این‌ زمینه‌ انجام شده است‌ را به‌ طور کلی‌ می‌ توان به‌ دو دسته‌ تقسیم‌ کرد:

تحقیقات میدانی‌ که‌ هدف آن بررسی‌ عملکرد تحصیلی‌ کودکان بر اساس میزان تندرستی‌ آنهاست‌

تحقیقات آزمایشگاهی‌ که‌ هدف آن بررسی‌ تغییرات فیزیولوژیک‌ ناشی‌ از ورزش در ساختار مغز است‌.

مقدمه ای بر تاثیر آمادگی جسمانی بر یادگیری و سلامت دانش آموزان

آمادگی‌ جسمانی‌ عبارت است‌ از توانایی‌ زیستن‌ به‌ عنوان موجودی‌ متعادل و کامل‌.

نیل‌ به‌ آمادگی‌ جسمانی‌ و حفظ‌ آن بر تمام جنبه‌ های‌ زندگی‌ تاثیر می‌ گذارد. علاوه بر تقویت‌ تندرستی‌ در افزایش‌ بازده کاری‌ نیز مؤثر است‌. افراد آماده انرژی‌ بیشتری‌ دارند که‌ این‌ حالت‌ بر بازده کاری‌ و فکری‌ نیز تاثیر می‌ گذارد. انرژی‌ بیشتر فعالیت‌ های‌ تفریحی‌ و اوقات فراغت‌ را نیز مفید می‌ سازد. آمادگی‌ جسمانی‌ مقاومت‌ در مقابل‌ خستگی‌ را افزایش‌ می‌ دهد و فعالیت‌ جسمانی‌ و الگوی‌ خواب را نیز بهبود می‌ بخشد.

آمادگی‌ جسمانی‌ به‌ طور کلی‌ اجرای‌ حرکت‌ های‌ عمومی‌ را بهبود می‌ بخشد. فعالیت‌ بدنی‌ با زندگی‌ روزمره در ارتباط است‌ و افراد دارای‌ آمادگی‌ جسمانی‌، مهارت های‌ ورزشی‌ را بهتر ارائه‌ می‌ دهند. افراد آماده پس‌ از کار و تمرین‌ شدید خیلی‌ سریع‌ تر از افراد فاقد آمادگی‌ به‌ حالت‌ اولیه‌ برمی‌ گردند.

اخیراً بررسی‌ ارتباط میان آمادگی‌ جسمانی‌ و پیشرفتهای‌ تحصیلی‌ توجه‌ بسیاری‌ از پژوهشگران حیطه‌ برنامه‌ریزی‌ آموزشی‌ تربیت‌ بدنی‌ را به‌ خود جلب‌ کرده است‌، زیرا شیوع چاقی‌ و اضافه‌ وزن و ضعف‌ آمادگی‌ جسمانی‌ در میان کودکان و نوجوانان در حال پیشرفت‌ است‌.  همچنین‌ مدارس تحت‌ فشارند تا دانش‌ آموزانی‌ تربیت‌ کنند که‌ به‌ موفقیتها و پیشرفتهای‌ تحصیلی‌ بیشتری‌ دست‌ یابند.

براساس گزارشات برخی‌ از آژانسهای‌ بهداشت‌ عمومی‌، به‌ طور کلی‌ افراد با سطح‌ تحصیلی‌- آموزشی‌ و سواد کمتر، بیشتر مستعد مشکلات بهداشتی‌ و تندرستی‌ هستند و میانگین‌ عمر آنها کمتر از افراد با سوادتر است‌.

در سالهای‌ اخیر در ایران زمزمه‌ های‌ افزایش‌ ساعات تربیت‌ بدنی‌ آموزش و پرورش به‌ گوش می‌رسد. افزایش‌ میزان تحرك و فعالیت‌ بدنی‌ در میان نوجوانان کار ساده ای‌ نیست‌ و به‌ سیاستهای‌ همه‌ جانبه‌ نیاز دارد. البته‌ سیاستهای‌ افزایش‌ فعالیت‌ بدنی‌ روزانه‌ دانش‌ آموزان منتقدانی‌ نیز دارند که‌ معتقدند افزایش‌ فعالیت‌ بدنی‌ و زنگ‌ ورزش مدارس ممکن‌ است‌ به‌ دیگر دروس ضربه‌ بزند. این‌ در حالی‌ است‌ که‌ همان گونه‌ که‌ گفته‌ شد اخیراً پژوهشهایی‌ در دیگر نقاط جهان نشان داده اند که‌ افزایش‌ زمان فعالیت‌ بدنی‌ در مدرسه‌ اثراتی‌ مطلوب بر پیشرفتها و دستاوردهای‌ تحصیلی‌ دانش‌ آموزان می‌ گذارد.

در برخی‌ از مدارس شواهدی‌ وجود دارد که‌ نشان میدهد معلمان گاهی‌ اوقات ساعات درس تربیت‌ بدنی‌ را به‌ دروس دیگر اختصاص میدهند. برای‌ مثال در گزارشی‌ از کشور امریکا آمده است‌ که‌ %14مدارس ساعات درس تربیت‌ بدنی‌ را با هدف افزایش‌ ساعات دیگر دروس یعنی‌ زبان و ریاضیات کاهش‌ داده اند.

در پژوهشی‌ مقایسه‌ ای‌ نشان داده شده است‌ که‌ در سال ١٩٩١ ، ٦/٤١ از دانش‌ آموزان دبیرستانی‌ در کلاسهای‌ تربیت‌ بدنی‌ روزانه‌ شرکت‌ میکردند در حالی‌ که‌ این‌ میزان در سال ٢٠٠٠به‌ %٤/١٠رسیده است‌. همچنین‌ میزان شرکت‌ دانش‌ آموزان در کلاسهای‌ تربیت‌ بدنی‌ به‌ دلیل‌ فشار اولیا و مربیان، معلمان و جامعه‌ در جهت‌ کسب‌ موفقیتهای‌ آکادمیک‌ بیشتر در حال کاهش‌ است‌. پیامدهای‌ این‌ چنین‌ روندهای‌ کاهنده‌ میزان مشارکت‌ دانش‌آموزان در کلاسهای‌ تربیت‌ بدنی‌ و کاهش‌ آمادگی‌ جسمانی‌ آنان و همچنین‌ تاثیر آن بر پیشرفتهای‌ تحصیلی‌ دانش‌ آموزان به‌ درستی‌ مشخص‌ و تبیین‌ نشده است‌. بر اساس بررسی‌ ما متاسفانه‌ تاکنون پژوهشی‌ در این‌ زمینه‌ در ایران صورت نگرفته‌ است‌. از این‌ رو، با توجه‌ به‌ مطالب‌ فوق و اهمیت‌ موضوع هدف از انجام این‌ پژوهش‌ بررسی‌ تاثیر ورزش در یادگیری‌ و موفقیت‌ تحصیلی‌ می‌ باشد.

تاثیر آمادگی جسمانی بر یادگیری و سلامت دانش آموزان

روش انجام این پژوهش

در مطالعه‌ حاضر، تحقیقات منتشر شده که‌ در زمینه‌ آمادگی‌ جسمانی‌، موفقیت‌ تحصیلی‌ و سلامت‌ صورت گرفته‌ بود جست‌ و جو شدند. در این‌ مطالعه‌ جستجوی‌ مقالات مرتبط‌ با در نظر گرفتن‌ واژه های‌ کلیدی‌ ورزش، سلامت‌ و تحصیل‌ در پایگاه های‌ تخصصی‌ Scholar Google ، Sciencedirect ، PubMed، SID، Magiran و Irandoc صورت گرفت‌ و از بین‌ ٣٦ مقاله‌ علمی‌ بررسی‌ شده، تعداد ٢٣ منبع‌ معتبر برای‌ انجام این‌ پژوهش‌ مورد استفاده قرار گرفت‌ جستجوی‌ مقالات در ابتدا به‌ شیوه های‌ الکترونیکی‌ و سپس‌ به‌ طریق‌ دستی‌ از میان مقالات چاپ شده در پایگاه های‌ مذکور انجام شد.

معیار ورود به‌ تحقیق‌ برای‌ مقالات انتخاب شده به‌ قرار زیر بود :

  • به‌ زبان فارسی‌ و یا انگلیسی‌ باشند.
  • در نشریات علمی‌ پژوهشی‌ و یا سطوح بالاتر چاپ شده باشند.
  • در مورد ورزش های‌ آمادگی‌ جسمانی‌، ورزش و یادگیری‌ و موفقیت‌ تحصیلی‌ باشد.

حاصل‌ جست‌ وجوهای‌ صورت گرفته‌ بر اساس معیارهای‌ ورود به‌ تحقیق‌ در نهایت‌ به‌ شناسایی‌ ٣٦ مقاله‌ در زمینه‌ مورد بررسی‌ انجامید که‌ پس‌ از ارزیابی‌ های‌ اولیه‌، تعداد ٢٣ مقاله‌ برای‌ بررسی‌های‌ نهایی‌ برگزیده شدند.

یافته های این پژوهش

به‌ توصیه‌ های‌ پژوهشگران اروپایی‌ در سال ٢٠١٠ ، ٦٠ دقیقه‌ فعالیت‌ بدنی‌ روزانه‌ برای‌ جلوگیری‌ از اضافه‌ وزن در نوجوانان لازم است‌.

متاسفانه‌ کم‌ تحرکی‌ و بی‌ تحرکی‌ شیوع چاقی‌ دوران کودکی‌ و نوجوانی‌ را در همه‌ کشورها، از جمله‌ ایران به‌ میزان زیادی‌ افزایش‌ داده است‌. برای‌ مثال: 

در پژوهشی‌ که‌ گائینی‌ و همکاران انجام دادند مشخص‌ شد که‌ شیوع چاقی‌ در کودکان ٣ تا ٦ سال تهرانی‌ در مقایسه‌ با سال ٢٠٠٠ تقریباً سه‌ برابر شده است‌.

در پژوهش‌ اسماعیل‌ زاده و همکاران شیوع سندرم متابولیک‌ در میان نوجوانان ایرانی‌ در حد خطر و١٠ %گزارش شده است‌. از سویی‌ مدارس مناسبترین‌ مکان برای‌ فراهم‌ آوردن شرایط‌ پیشگیرانه‌ و بهداشتی‌ است‌، زیرا تحقیقات نشان می‌ دهد که‌ ١٠ % کودکان و نوجوانان هر روز در حدود ٦ ساعت‌ در مدارس به‌ سر میبرند. بنابراین‌ با طراحی‌ برنامه‌ های‌ ورزشی‌ و فعالیتهای‌ بدنی‌ مدون و اجرای‌ سیاستهایی‌ مبنی‌ بر افزایش‌ فعالیت‌ بدنی‌ کودکان و نوجوانان می توان از بروز این‌ مشکلات تا حد زیادی‌ جلوگیری‌ کرد، اما اجرای‌ این‌ طرحها و سیاستها نیازمند پشتوانه‌ علمی‌ و شواهدی‌ است‌ از افزایش‌ ساعات درس تربیت‌ بدنی‌ و فعالیت‌ های‌ بدنی‌ دانش‌ آموزان حمایت‌ کند. اخیراً در پی‌ یافتن‌ شواهد حمایت‌ کننده از افزایش‌ ساعات درس تربیت‌ بدنی‌، پژوهشهایی‌ انجام پذیرفته‌ است‌ که‌ نشان می‌ دهد آمادگی‌ جسمانی‌ دانش‌ آموزان و پیشرفتهای‌ تحصیلی‌ و یادگیری و سلامت دانش آموزان ارتباط وجود دارد ولی‌ شواهد موجود در این‌ زمینه‌ اندك است‌.

در دو دهه‌ اخیر با توجه‌ به‌ شیوع کم‌ تحرکی‌ در میان اغلب‌ افراد جامعه‌ به‌ ویژه کودکان و نوجوانان توجه‌ به‌ این‌ مسئله‌ از اهمیت‌ بیشتر برخوردار شده که‌ نگاهی‌ به‌ پژوهشها نشان دهنده نیز این‌ واقعیت‌ است‌. برای‌ مثال آمادگی‌ قلبی‌ و عروقی‌ ضعیف‌ عامل‌ خطرزایی‌ برای‌ چاقی‌، مقاومت‌ به‌ انسولین‌ و بیماریهای‌ قلبی‌ و عروقی‌ است‌.

اورتگا و همکاران در پژوهش‌ مروری‌ خود نتیجه‌ گرفتند که‌ بالا بودن سطح‌ آمادگی‌ جسمانی‌ در کوکان و نوجوانان بروز بیماریهای‌ مزمن‌ را کاهش‌ و کیفیت‌ زندگی‌ آنها را افزایش‌ می‌ دهد و به‌ سلامتی‌ عضلانی‌-اسکلتی‌ و کاهش‌ بروز بیماریهای‌ روحی‌ و روانی‌ کمک‌ می‌ رساند.

پژوهشها نشان می‌ دهند که‌ فعالیت‌ بدنی‌ و آمادگی‌ جسمانی‌ با موفقیت‌ دانش‌ آموزان از طریق‌ حضور بهتر، توجه‌ بیشتر و دستاوردهای‌ تحصیلی‌ بیشتر ارتباط دارد ( ولک‌ و همکاران).

پژوهشگران در یکی‌ از ایالتهای‌ امریکا به‌ این‌ نتیجه‌ رسیدند که‌ آمادگی‌ جسمانی‌ عمومی‌ که‌ با پنج‌ جزء آمادگی‌ جسمانی‌ ارزیابی‌ شده بود، ارتباطی‌ مثبت‌ با پیشرفت‌ تحصیلی‌ در درسهای‌ ریاضی‌ و علوم دارد.

در پژوهشی‌ دیگر که‌ در زمینه‌ فعالیت‌ بدنی‌ و پیشرفتهای‌ تحصیلی‌ انجام شده پژوهشگران نتیجه‌ گرفته‌ اند که‌ سطح‌ یادگیری‌ و انگیزش در دانش‌ آموزان فعال در مقایسه‌ با دانش‌ آموزان غیر فعال بالاتر است.

با توجه‌ به‌ موضوعات بیان شده این‌ سوال پیش‌ می‌ آید که‌ آیا سطوح آمادگی‌ جسمانی‌ به‌ طور مستقیم‌ می‌ تواند با پیشرفت‌ تحصیلی‌ ارتباط داشته‌ باشد و بر آزمونهای‌ تحصیلی‌ دانش‌ آموزان مؤثر واقع‌ شود؟ نتایج‌ پژوهشها متناقض‌ به‌ نظرمیرسد. برخی‌ میان آمادگی‌ جسمانی‌ و پیشرفت‌ تحصیلی‌ ارتباط معنادار مثبت‌.

در تحقیقات میدانی‌ محققین‌ با بررسی‌ کودکان در مقاطع‌ مختلف‌ تحصیلی‌ (ابتدایی‌، راهنمایی‌ و دبیرستان) و اندازه گیری‌ میزان ورزش روزانه‌/ هفتگی‌ آن ها و یا افزایش‌ میزان ورزش در برنامه‌ روزانه‌/ هفتگی‌ آن ها میزان تاثیر فعالیت‌ جسمانی‌ بر عملکرد تحصیلی‌ را به‌ طور عینی‌ مورد سنجش‌ قرار داده اند. با بررسی‌ اجمالی‌ این‌ دسته‌ از تحقیقات می‌ توان دریافت‌ که‌ به‌ طور کلی‌ با افزایش‌ میزان ورزش و تندرستی‌ در کودکان عملکرد تحصیلی‌ و نمرات آن ها در مدرسه‌ بهبود پیدا می‌ کند.

اگرچه‌ در این‌ میان تحقیقاتی‌ نیز وجود دارد که‌ رابطه‌ ای‌ بین‌ تندرستی‌ و عملکرد تحصیلی‌ نیافته‌ اند. اما تا کنون در هیچ‌ تحقیقی‌ رابطه‌ منفی‌ گزارش نشده است‌. به‌ این‌ معنا که‌ ورزش و فعالیت‌ جسمانی‌ تاثیرات مثبت‌ زیادی‌ در کودکان دارد بدون حضور هیچگونه‌ اثر منفی‌ و مخرب.

چومیتز و همکاران در تحقیقات خود نشان دادند که‌ رابطه‌ معناداری‌ بین‌ تندرستی‌ و دستاوردهای‌ تحصیلی‌ وجود دارد. آن ها دریافتند که‌ هر چه‌ تعداد آزمون های‌ تندرستی‌ که‌ دانش‌ آموزان با موفقیت‌ پشت‌ سر می‌گذارند بیشتر باشد، درصد موفقیت‌ آن ها در آزمون های‌ در نظر گرفته‌ شده ریاضی‌ و زبان بیشتر است‌.

در واقع‌ فعالیت‌ جسمانی‌ با زمانبندی‌ منظم‌ نه‌ تنها با عملکرد تحصیلی‌ کودکان تداخل‌ ندارد بلکه‌ به‌ بهبود عملکرد شناختی‌ آن ها و موفقیت‌ تحصیلی‌ منجر می‌ شود. ورزش و تندرستی‌ عزت نفس‌ و خود پندار مثبت‌ را در کودکان افزایش‌ می‌ دهد و مهارت آموزی‌ در محیط‌ های‌ ورزشی‌، آن ها را برای‌ حضور موفق‌ در مدرسه‌ آماده می‌ سازد.

در تحقیقات آزمایشگاهی‌ محققان با استفاده از آزمایش‌ بر روی‌ حیوانات به‌ بررسی‌ تاثیر فیزیولوژیک‌ فعالیت‌ جسمی‌ بر عملکرد و ساختار مغز پرداخته‌ اند. نتایج‌ این‌ تحقیقات نشان داد که‌ ورزش از دو طریق‌ کلی‌ به‌ بهبود عملکرد مغز منجر شده و در موفقیت‌ تحصیلی‌ نقش‌ دارد:

  • تاثیرات ورزش بر رشد و نمو سلول های‌ مغزی‌
  • تاثیرات ورزش بر سوخت‌ رسانی‌ به‌ مغز.

محققین‌ دریافته‌ اند که‌ مغز در واقع‌ توده ای‌ از سلول های‌ بنیادین‌ است‌ که‌ با دریافت‌ تحریک‌ مناسب‌ تقسیم‌ شده و یا به‌ سلول های‌ عصبی‌ جوان تبدیل‌ می‌ شوند. با افزایش‌ سن‌ این‌ سلول ها حساسیت‌ خود را از دست‌ داده و دیگر به‌ آسانی‌ رشد و نمو نمی‌ کنند.

حال آنکه‌ ورزش از چند راه به‌ ادامه‌ دار شدن این‌ فرایند در مغز کمک‌ می‌ کند:

  • افزایش‌ پروتئین‌BDNF
  • افزایش‌ پروتئین‌ Nogginو کاهش‌BMP
  • افزایش‌ عناصر و آنزیم‌ هایی‌ مانند AMPK که‌ در اثر ورزش در ماهیچه‌ ها تولید می‌ شوند و با گردش خون به‌ مغز می‌ رسند.

این‌ افزایش‌ رشد و نمو به‌ ویژه در نواحی‌ از مغز اتفاق می‌ افتد که‌ در یادگیری‌ و حافظه‌ نقش‌ مهمی‌ دارند .

چادوك و همکاران با تصویر بر داری‌ مغناطیسی‌ از مغز گروهی‌ از دانش‌ آموزان دریافت‌ که‌ دانش‌ آموزانی‌ که‌ تندرست‌ تر هستند هیپوکمپوس بزرگتری‌ دارند (بخشی‌ از مغز که‌ مربوط به‌ حافظه‌ کوتاه مدت و بلند مدت است‌) که‌ تحقیقات انجام شده را تایید می‌ کند. در واقع‌ ورزش باعث‌ افزایش‌ سلول های‌ مغز در نواحی‌ می‌ شود که‌ برای‌ یادگیری‌ و حافظه‌ مورد نیاز است‌ و از این‌ راه در عملکرد تحصیلی‌ کودکان موثر است‌.

سوخت‌ مغز یا همان گلوکز به‌ طور معمول از طریق‌ جریان خون و رگ های‌ خونی‌ در مغز تامین‌ می‌شود اما هنگامی‌ که‌ گلوکز موجود در خون 5 کاهش‌ یابد سلول های‌ آستروسیت‌ که‌ نقش‌ محافظت‌ از سلول های‌ عصبی‌ مغز را بر عهده دارند گلیکوژن ذخیره خود را آزاد می‌ سازند تا سلولهای‌ عصبی‌ از آن ها تغذیه‌ کنند. اندامک‌ ظریف‌ دیگری‌ به‌ نام میتوکندری‌ ( تامین‌ کننده انرژی‌ سلولی‌) نیز به‌ مانند نیروگاه کوچکی‌ انرژی‌ لازم برای‌ سلول های‌ مغز را فراهم‌ میکند.

ورزش از چند طریق‌ در افزایش‌ انرژی‌ ذخیره در مغز موثر است‌:

  • افزایش‌ گردش خون در کل‌ بدن و رگ های‌ مغزی‌ که‌ سوخت‌ رسانی‌ به‌ سلول های‌ مغز را افزایش‌ می‌ دهد.
  • افزایش‌ سطح‌ پایه‌ گلوکز ذخیره در آستروسیت‌ ها به‌ ویژه زمانی‌ که‌ ورزش پیوسته‌ باشد و تغذیه‌ و سوخت‌ رسانی‌ درست‌ بعد از ورزش صورت گیرد.
  • افزایش‌ تعداد میتوکندری‌ در سلول های‌ مغزی‌.

جالب‌ است‌ که‌ این‌ بهبود سوخت‌ رسانی‌ بیشتر در نواحی‌ اتفاق می‌ افتد که‌ در یادگیری‌ و حافظه‌ دخیل‌ هستند چرا که‌ همین‌ نواحی‌ از مغز هستند که‌ در ورزش و فعالیت‌ بدنی‌ تحریک‌ می‌ شوند. ورزش منظم‌ تغذیه‌ مناسب‌ مغز را به‌ سوخت‌ بیشتری‌ مجهز می‌ کند و توانایی‌ آن را در عملکرد های‌ مختلف‌ ذهنی‌ در نتیجه‌ به‌ بهبود عملکرد تحصیلی‌ کمک‌ می‌ کند.

نکات جالب‌ دیگری‌ نیز در میان تحقیقات به‌ چشم‌ می‌ خورد:

  • ورزش های‌ هوازی‌ تاثیر بسیار متفاوتی‌ در فرایند بهبود عملکردهای‌ شناختی‌ ذهن‌ دارند چرا که‌ گردش خون را افزایش‌ می‌ دهند.
  • ورزش سخت‌ و سنگین‌ در بهبود عملکردهای‌ شناختی‌ پیچیده مغز تاثیر بیشتری‌ دارد. هنگامی‌ که‌ موش های‌ آزمایشگاهی‌ با سرعت‌ و مدت زمان بیشتری‌ از حد توان و تمایل‌ خود ورزش می‌ کنند توانمندی‌ مغز آن ها برای‌ انجام فعالیت‌ های‌ پیچیده، نسبت‌ به‌ آن دسته‌ از موش هایی‌ که‌ به‌ میزان دلخواه خود ورزش کردند بیشتر می‌ شود.
  • تندرستی‌ بیشتر با إ بیشتر رابطه‌ مستقیم‌ دارد و افراد تندرست‌ محتملتر است‌ که‌ در آینده مشاغل‌ پر منفعت‌ تری‌ انتخاب کنند.
  • تحقیقی‌ که‌ بر روی‌ گروهی‌ از ورزشکاران انجام شد نشان داد که‌ ورزشکاران نسبت‌ به‌ مردم عادی‌ موفقیت‌ بیشتری‌ در عبور از یک‌ خیابان شلوغ در یک‌ موقعیت‌ ساختگی‌، بدست‌ می‌ آورند. این‌ نه‌ به‌ دلیل‌ سرعت‌ عمل‌ جسمی‌ بیشتر بلکه‌ بدلیل‌ سرعت‌ عمل‌ ذهنی‌ بیشتر در گردآوری‌ و پردازش اطلاعات است‌، چرا که‌ در شرایط‌ ورزشی‌ یک‌ ورزشکار مستلزم است‌ که‌ در زمان های‌ حساس تصمیم‌ گیری‌ های‌ مهمی‌ را انجام دهد و این‌ مهارت در او افزایش‌ می‌ یابد.

نتیجه‌ تحقیقات تراست‌ نشان داد که‌ اغلب‌ عوامل‌ آمادگی‌ جسمانی‌ با پیشرفتهای‌ تحصیلی‌ ارتباط معنادار دارند، به‌ طوری‌ که‌ دانش‌ آموزان آماده تر، در آزمونهای‌ پیشرفت‌ تحصیلی‌، نتایج‌ بهتری‌ کسب‌ کردند. آمادگی‌ هوازی‌ و انعطاف پذیری‌ نیز با میانگین‌ آزمونهای‌ پیشرفت‌ تحصیلی‌ زبان، ریاضی‌ و ادبیات و نتایج‌ آزمون زبان ارتباطی‌ معنادارداشت‌، استقامت‌ عضلات بالاتنه‌ (آزمون شنای‌ روی‌ زمین‌)نیز با آزمون زبان ارتباطی‌ معنادار را نشان داد. انعطاف پذیری‌ با نتایج‌ آزمون پیشرفت‌ تحصیلی‌ ریاضی‌ نیز مرتبط‌ بود.

تاثیر آمادگی جسمانی بر یادگیری و سلامت دانش آموزان

نتیجه گیری از این پژوهش

نتایج‌ این‌ پژوهش‌ نشان می‌دهد که‌ میان سلامت‌ جسمانی‌ و پیشرفت‌ تحصیلی‌ ارتباط مثبتی‌ وجود دارد و افزایش‌ ساعات درس تربیت‌ بدنی‌ به‌ بهبود آمادگی‌ جسمانی‌ دانش‌ آموزان می‌ انجامد. از این‌ رو فرصتهای‌ فعالیت‌ بدنی‌ و ورزشی‌ بیشتری‌ برای‌ دانش‌ آموزان فراهم‌ شود. به‌ نظر میرسد فراهم‌ آوردن شرایط‌ استفاده از تجهیزات در ساعات مناسب‌ بی‌ خطر و استراحت‌ و همچنین‌ ارائه‌ امکانات برای‌ تشویق‌ بیشتر دانش‌ آموزان به‌ فعالیت‌ بدنی‌ و ورزشی‌ به‌ بهبود پیشرفت‌ تحصیلی‌ دانش‌ آموزان نیز کمک‌ خواهد کرد.

به‌ طور خلاصه‌، برنامه‌ های‌ تربیت‌ بدنی‌ و افزایش‌ ساعات فعالیت‌ بدنی‌ کودکان و نوجوانان اهمیت‌ دارد. شرکت‌ در برنامه‌ های‌ تربیت‌ بدنی‌ و فعالیت‌ بدنی‌ با افزایش‌ آمادگی‌ جسمانی‌ انگیزه و به‌ افزایش‌ رغبت‌ و شانس‌ بیشتر برای‌ پیشرفت‌ تحصیلی‌ می‌ انجامد و تحرك و فعالیت‌ بدنی‌ عوامل‌ خطرزای‌ بروز بیماریهای‌ مرتبط‌ با کم‌ تحرکی‌ را کاهش‌ میدهد.

پیچیدگی‌ ارتباط میان فعالیت‌ بدنی‌ و آمادگی‌ جسمانی‌ و همچنین‌ چندگانه‌ بودن هر یک‌ از آنها و افزون بر آن چندگانه‌ بودن پیشرفت‌ تحصیلی‌، یافتن‌ سازوکارهای‌ را دچار زمینه‌ در این‌ مؤثر مشکل‌ میکند. فرضیه‌ های‌ متعددی‌ وجود دارند که‌ چگونه‌ افزایش‌ آمادگی‌ جسمانی‌ ممکن‌ است‌ به‌ بهبود پیشرفت‌ تحصیلی‌ بینجامد.

برخی‌ پژوهشها پیشنهاد کرده اند که‌ عامل‌ رشد مشتق‌ از مغز ممکن‌ است‌ نقشی‌ اساسی‌ در ارتباط میان وهله‌ های‌ فعالیت‌ بدنی‌ و عملکرد شناختی‌ داشته‌ باشد. ارتباط بالقوه آمادگی‌ جسمانی‌ و عملکرد شناختی‌ ممکن‌ است‌ با سازوکارهای‌ فیزیولوژیکی‌ و روانشناختی‌ توضیح‌ داده شود، همان گونه‌ که‌ فعالیت‌ بدنی‌ توسعه‌ نورونی‌ را تحریک‌ میکند، جریان خون به‌ مغز را افزایش‌ میدهد و سطوح هورمونهایی‌ مانند اندورفین‌ ها و نوراپینفرین‌ را افزایش‌ داده و موجب‌ احساس سرخوشی‌ و کاهش‌ استرس و بهبود خلق‌ و خو میشود. همچنین‌ فعالیت‌ بدنی‌ با سطوح بالای‌ عزت نفس‌ و کاهش‌ میزان اضطراب مرتبط‌ است‌ که‌ تغییر مثبت‌ این‌ دو عامل‌ پیشرفت‌ تحصیلی‌ را بهبود می‌ بخشند .

با توجه‌ به‌ اهمیت‌ ورزش در سلامت‌ و تحصیل‌ دانش‌ آموزان پیشنهاد می‌ شود آموزش و پرورش بیش‌ از پیش‌ به‌ این‌ امر مهم‌ اهمیت‌ داده و در مدارس به‌ طور جدی‌ فالیتهای‌ ورزشی‌ ادامه‌ داشته‌ باشد.

منابع پژوهش

1. Aberga- M. A. I., Pedersenc N.L, Toréne K., Svartengrenf M., Bäckstrandg B., Johnssonh T., CooperKuhna C.M, Aberga N.D, Nilssona M., and Kuhna H.G. (2009) Cardiovascular fitness is associated with cognition in young adulthood. PNAS.

2. Ahamed- Y., MacDonald, H., Reed, K., Naylor, P.J., Liu-Ambrose, T., & McKay, H. (2007). School-performance. Medicine and Science in Sports Exercise, 39(2), 371-376.

3. Andersen, M.P., Mortensen, R.N., Vardinghus-Nielsen, H., Franch, J., Torp-Pedersen, C., & Bøggild, H. (2016). Association between physical fitness and academic achievement in a cohort of Danish school pupils. Journal of School Health, 86(9), 686-895.

4. Carlson SA-Fulton JE, Lee SM, et al. (2008) Physical education and academic achievement in elementary school: Data from the early childhood longitudinal study. American Journal of Public Health.98(4):721.

5. Castelli, D.M., Hillman, C.H., Buck, S.M., & Erwin, H.E. (2007). Physical fitness and academic achievement in third- and fifth-grade students. Journal of Sport and Exercise Psychology, 29(2), 239-252.

6. Chaddock- L, Erickson KI, Prakash RS, Kim JS, Voss MW, Vanpatter M, Pontifex MB, Raine LB,Konkel A, Hillman CH, Cohen NJ, Kramer A. F. (2010) A neuroimaging investigation of the association between aerobic fitness, hippocampal volume, and memory performance in preadolescent children. Brain Res. 28;1358:172-83.

7. Chaddock L., Neider, M. B., Lutz, A., Hillman, C. H., & Kramer, A. F. (2012). The role of childhood aerobic fitness in street crossing. Medicine & Science in Sports & Exercise, 44, 749-753.

8. Chomitz VR, Slining MM, McGowan RJ, Mitchell SE, Dawson GF, Hacker KA (2009) Is there a relationship between physical fitness and academic achievement? Positive results frompublic school children in the northeasternUnited States. J SchHealth. 79: 30-37

9.Donnelly, J.E., & Lambourne, K. (2011). Classroom-based physical activity, cognition, and academic achievement. Preventive Medicine, 52(S1), S36-S42.

10.Esmaillzadeh, A., Mirmiran, P., Azadbakht, L., Etemadi, A., & Azizi, F. (2006). High prevalence of the metabolic syndrome in Iranian adolescents. Obesity, 14(3), 377° 382. 

11.Etnier, J.L., Salazar, W., Landers, D.M., Petruzzello, S.J., Han, M., & Nowell, P. (1997). The influence of physical fitness and exercise upon cognitive functioning: A metaanalysis. Journal of Sport and Exercise Psychology, 19(3), 249-277.

12. Gaeini, A., Kashef, M., Samadi, A., Fallahi, A. (2011). Prevalence of underweight,overweight and obesity in preschool children of Tehran, Iran. Journal of Research in Medical Sciences, 16(6), 821-827.

13. Kobilo T, Yuan Ch. and van Praag H. (2011) Endurance factors improve hippocampal neurogenesis and spatial memory in mice. Learning Memorey. 18(2): 103-107.

14. Liu Y.F, Chen H., Wu CH., Kuo Y.M, Yu L., Huang A.M., Wu F.S., Chuang J.I, and Jen Ch.J. (2009) Differential effects of treadmill running and wheel running on spatial or aversive learning and memory:roles of amygdalar brain-derived neurotrophic factor and synaptotagmin. Jurnal of Psychology.

15.Lowry, A., Brener, N., Lee, S., Epping, J., Futton, J., & Eaton, D. (2004). Participation in high school physical education United States, 1991-2003. Morbidity and Mortality Weekly Report, 53(36), 844-847. Available at: http:// www.cdc.gov/mmwr/preview/mmwrhtml/mm5336a5.htm. Accessed January 19, 2017.

16. Marsh, HW (1993) the effects of participation in sport during the last two years of high school. Sociology of Sport Journal, 10, 18-43.

17.Martinez-Gomez, D., Ruiz, J.R., Ortega, F.B., Viega, O.L., Moliner-Urdiales, D.,aa uro, B. ú Sjöström, M. (2010). Recommended levels of physical activity to avoid an excess of body fat in European adolescents: The HELENA Study. American Journal of Preventive Medicine, 39(3), 203° 211.

18. Martin K. (٢٠١٠) Brain boost: Sport and physical activity enhance children’s learning. School of Population Health, The University of Western Australia.

19. Matsui T, Soya S, Okamoto M, Ichitani Y, Kawanaka K, Soya H. (2011) Brain glycogen decreases during prolonged exercise. J Physiol. 1;589(Pt 13):3383-93.

20. Pontifex MB, Hillman CH, Fernhall B, Thompson KM, Valentini TA. (2009) The effect of acute aerobic and resistance exercise on working memory. Med Sci Sports Exerc. 41(4):927-34.

21. Shteiner J.L., Murphy E.A., McClellan J.L., Carmichael M.D, and Davis J.M. (2011) Exercise Training Increases Mitochondrial Biogenesis in the Brain. Journal of Applied Physiology .

22.Ortega, F. B., Ruiz, J. R., Castillo, M. J., & Sjöström, M. (2008). Physical fitness in childhood and adolescence: A powerful marker of health. International Journal of Obesity, 32(1), 1-11.

23.Trost, S. (2009). Active education: Physical education, physical activity and academic performance. A Research Brief. Princeton, NJ: Active Living Research, a National Program of the Robert Wood Johnson Foundation. Summer 2009. Available at www.activelivingresearch.org.

تهیه کننده و گرد آورنده: محمد امین‌ گیلانی‌

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

15 − سیزده =